چرا خواهر ز خواهر می گریزد             

برادر با برادر می ستزید           
چرا دختر ز مادر ننگ دارد                     

پدر با بچه هایش جنگ دارد           
چرا مهر و محبت کیمیا شد                  

همه دوستی رفاقتها ریا شد                 
نبینیم خنده ای بر روی لبها                  

نه روز ارامشی داریم نه شبها       
نه کس را لحظه ای اسوده بینی         

به صد کار جمله را آلوده بینی     
نه پولدار را ز پولش لذتی است          

نه نادار را به جایی عزتی است 
نه اسایش نه ارامش نه راحت            

همه مشتاق یک آن استراحت         
نبینی یک نفر را که کسل نیست         

پر است دلها و جای درد و دل نیست 
همه درگیر نوعی اضطراب اند             

چو نفرین گشته دائم در عذاب اند 
به خود آیید عزیزان راه کج شد            

از این رو زندگانیها فلج شد         
چو مردم را عوض شد زندگانی            

شده این زندگانی زنده مانی         
همه چیز هست و روز خوش نبینیم      

مدام سر در گریبان می نشینیم 
به ظاهر خانه هامان کاخ شاه است    

درونش یک جهان اندوه و آه است 
در و دیوارها کاشی و سنگ است      

ولی هرخانه یک میدان جنگ است 
تمام خیر و برکتها بر افتاد                    

طبیعت با شما مردم در افتاد                 
چرا این گونه شد؟ از من کنید گوش   

شده مهر و محبت ها فراموش   
دگر از بذل و بخشش ها اثر نیست      

ز انصاف و مروتها خبر نیست     
شده نایاب صفا و مهربانی                

تعارف ها همه سرد و زبانی               
عموجان خاله جان دیگر نگوییم            

برای مرگ هم در آرزوییم             
یکی حج میرود سالی دو سه بار         

کنارش خواهرش نادار و ناچار       
یکی با سود پولهای نزولی                 

رود مکه به امید قبولی                     
یکی از کربلا و شام گوید                            

برای فخر بر اقوام گوید                 
یکی نازد به ماشین و به باغش           

یکی باد تکبر در دماغش                 
یکی انگار از بینی فیل است                

زبس خود خواه و مغرور و بخیل است 
یکی وقتی به ماشینش سوار است     

فقط مثل بتی از زهر مار است     
چنان در غبغبش باد غرور است           

که گویی از نژاد سلم و تور است       
تمام کارها گشته ریائی                     

نجابت شد عوض با بی حیائی                   
بزرگتر ها ندارند احترامی                    

به محتاجان نداریم اهتمامی                 
همه چسبیده جیب و کار خود را           

به فکرند تا ببندند بار خود را       
کسی را با کسی کاری نباشد                    

اگر باری بود یاری نباشد                     
فقط دنبال نفع و کار خویش اند                   

به فکر گرمی بازار خویش اند           
نه در فکر حلال و نه حرام اند                       

همه دارند ولی نعمت زوال اند           
برای پول در آرند چشم هم را                     

به هر گندی نمایند پر شکم را           
ز بس حرص و طمع در سینه دارند       

مدام باهم چو دشمن کینه دارند     
شرف را مثل کالا می فروشند                     

برادرها برادر را بدوشند                 
هنوز بابا نمرده . سردماغ است                  

سر میراث . دعوا داغ داغ است             
همه در عالمی دیگر بگردند                 

عبوس و مسخ بی احساس و سردند           
چنین مردم دگر خیری نبینند                 

اگر قارون شوند باز هم همینند               
خلاصه دوستان دانید چه کاریم                    

همگی بر خر شیطان سواریم               
                                    

***                                                   
بیا تا راه دیگر پیش گیریم                    

سراغ از اصل و ذات خویش گیریم             
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم                        

غرور و کینه را از خود برانیم                     
بیا تا دست یکدیگر بگیریم                   

ضمانت نیست تا فردا نمیریم

***

در کوه خرابات یکی میر نشد             

از مردن آدمی زمین سیر نشد

گفتم که به پیری برسم ، توبه کنم             

بسیار جوان مرد و یکی پیر نشد

اللهم عجّل لولیک الفرج

برای سلامتی و فرج امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف صلوات